جاهل آسوده، فاضل اندر رنج!!!

جاهلان بزرگ شده اند
عالمان، خانه نشین.
کهتران در صدر مجلس
مهتران همدم کنج مجلس.
ابلهان در ره صعود
عالمان رو به سقوط.
مهتران سر به گریبان خویش
نان تهی در سفره ریش ریش.
کهتران، غره از قطب عالم
قاف تا قاف،همه شکوه آدم.
عالمان اندرعذاب نار
جاهلان سر در انار ناب.
کودکان هم چله عالمان
ابلهان تیغ زن تاجران.
ماچه کنیم به یمن این ابلهان
گم بباشیم یا بنوشیم شوکران!